Het aanleren is simpel. In feite komt het er op neer dat je het paard wat voer voorhoudt, waar hij pas van mag eten als jij het beloningssignaal geeft.
Bij een paard dat erg opdringerig wordt bij het werken met voer is het voor de veiligheid aan te raden om de eerste oefeningen met een hek tussen jullie in te doen. Ook is het verstandig om in het begin niet al te sterk ruikend voer te gebruiken voor deze oefening, omdat de verleiding anders wel groot wordt om het weg te graaien.
Een kwart stuk wortel is handig omdat het zichtbaar is, niet al te sterk ruikt en goed in je hand past. Om het paard deze beleefdheidsoefening aan te leren ga je bij zijn hoofd staan, en laat je hem duidelijk de wortel in je open hand zien.
Zijn eerste reactie is voorspelbaar. Hij gaat er direct op af. Op het moment dat je dat ziet gebeuren corrigeer je het paard meteen, bijvoorbeeld door een duidelijke 'NEE' endraai je hand om zodat de wortel in een gesloten hand vastgehouden wordt en de rug van de hand nu naar boven gekeerd is. Dit geeft naar het paard een zeer duidelijk signaal. Het paard gaat nadenken over de consequenties van zijn handelen. Bij 'NEE' verdwijnt het voer, en dat moet voorkomen worden. Omdat dit denktraject in gang wordt gezet door het negatief corrigeren, is het belangrijk om de kleinste vooruitgang uitgebreid te belonen. Als het paard de derde keer dat je het voer laat zien er weer naartoe grijpt, maar heel eventjes in de beweging aarzelt als hij jouw ‘Nee’ hoort, dan moet hij precies op dat moment het beloningssignaal krijgen en het stuk wortel dat je al steeds in je hand had. Als je die aarzeling weet te belonen, dan zal het leerproces snel gaan, omdat het paard nu weet dat het met rust laten van het voer beloond wordt met dat voer. Als hij dat eenmaal doorheeft zal er een fase komen waarin hij actief zijn hoofd wegdraait zodra je hem voer aanbiedt. Op die manier laat hij duidelijk zien dat hij niet zal eten, maar het is ook een manier om zelf de verleiding van dat voer te kunnen weerstaan.
Is dit stadium bereikt, dan kun je werken aan de duur van het voer weigeren. In het begin beloon je al als hij één seconde van het voer afblijft, vervolgens stap je over op twee secondes, dan drie enzovoorts. Als het paard halverwege het tellen besluit toch een uitval te doen, onderbreek je het tellen met een duidelijk ’Nee’ en eventueel een weggedraaide hand, om weer opnieuw te beginnen met tellen naar het getal dat je in gedachten had. Op die manier train je het paard om beleefd zijn beloning af te wachten en zich niet meer af te laten leiden door voer dat toevallig in de buurt rondzwerft.
Belangrijk is dat je bij het geven van de correctie het voer nooit wegtrekt, of verder van het paard afhoudt. Dan werkt het achtervolgen van het voer juist in de hand omdat het paard nog niet meteen overtuigd zal zijn van de onbereikbaarheid. Door je hand op dezelfde plaats te sluiten en om te draaien is het voer direct onbereikbaar geworden zonder dat het ‘vlucht’. Dat zorgt niet alleen voor meer rust en duidelijkheid, maar het wekt ook respect op omdat de trainer nu kalm blijft staan en niet ontwijkend op de aanval reageert.
Luuk draait altijd zijn hoofd weg van het voer, anders vind hij de verleiding te groot.